Miedź

Miedź czyli miękki metal o zabarwieniu rdzawobrązowym jest używany do produkcji biżuterii, rur, czy naczyń jest również pierwiastkiem śladowym w ludzkim organizmie. Korzystne działanie miedzi po raz pierwszy zostało dostrzeżone na początku XIX wieku przez farmerów w Brandenburgii, którzy odkryli, że dodanie do gleby soli miedzi powoduje znaczne podniesienie plonów upraw [1,2].

 

Rola miedzi w organizmie [1,2,3,4,5,6,7]:

• jest potrzebna do wbudowania żelaza w czerwone ciałka krwi poprzez syntezę hemoglobiny
• bierze udział w syntezie kolagenu
• uczestniczy w budowie wielu enzymów
• stymuluje produkcję hormonów przysadki mózgowej
• przyczynia się do unieszkodliwienia toksyn
• przyczynia się do generowania przeciwciał
• podnosi odporność organizmu
• odgrywa istotną rolę w tworzeniu RNA
• bierze udział w syntezie prostaglyn, wpływających na działanie serca i ciśnienie tętnicze krwi
• działa bakteriobójczo
• bierze udział w regulacji gospodarki cholesterolowej
• tworzenie pigmentu melaniny
• pomaga utrzymać płodność

 

Objawy niedoboru miedzi [1,2,3,5,6]:

• biegunki
• brak energii, osłabienie, wyczerpanie
• anemia
• łysienie
• trudności w oddychaniu
• mrowienie w rękach i nogach
• zaburzenia koncentracji
• bezsenność

 

Braki miedzi powodują [1,2,3,6,7,8]:

• anemię
• obrzęki
• zwyrodnienie ośrodkowego układu nerwowego
• zwiększenie podatności kości na złamania
• osteoporozę
• choroby wzrostowe
• niealkoholowe stłuszczenie wątroby
• obniżenie odporności organizmu na infekcje
• wzrost poziomu trójglicerydów we krwi
• pogorszenie stanu psychicznego poprzez zmniejszenie poziomu dopaminy i noradrenaliny
• pogorszenie zdolności do zapamiętywania
• brak koncentracji
• upośledzoną ruchliwość plemników
• pękanie naczyń, tętniaki
• bielactwo
• siwienie włosów
• bezpłodność
• zespół Menkesa – choroba kręconych włosów
• Histadelię – zespół objawów psycho-emocjonalnych

 

Nadmiar miedzi [1,2,6]

• białaczka
• choroba Wilsona
• nudności
• wymioty
• biegunka
• drgawki
• uszkodzenia wątroby

 

Warto wiedzieć, że pierwszą oznaką niedoboru miedzi w organizmie to słabsze powonienie niż normalnie. Za to bardzo dobrze wchłania się w obecności witaminy C wspomagając proces tworzenia się kolagenu [5]

 

Badania przeprowadzone wśród amerykan wykazały, że jedynie 25% społeczeństwa amerykańskiego ma prawidłowy poziom miedzi w organizmie. Pozostałe 75% wykazują niedobór [2].

 

Inne badania w których uczestniczyły zdrowe kobiety w wieku 45-56 lat wykazały, że suplementacja miedzią znacznie zapobiega występowaniu osteoporozy. Kobiety przyjmujące 3 mg miedzi dziennie nie miały żadnych ubytków tkanki kostnej, a w grupie kobiet przyjmujących placebo odnotowano znaczne ubytki [1].

 

Co ciekawe, kolejne badania wykazały, że miedź może uczestniczyć w zapobieganiu nadciśnieniu tętniczemu i arytmii serca. Miedź chroni tkanki przed utlenianiem, zapobiegając tym samym chorobom serca. Miedź pomaga utrzymać odpowiedni niski poziom cholesterolu [1].

 

Na niedobór miedzi szczególnie muszą zwrócić uwagę osoby cierpiące na celiakię, chorobę Crohna lub z wrodzonym upośledzeniem wchłaniania miedzi, np. albinizm. Jak pokazują badania, nawet niewielki niedobór miedzi może wywołać skutki uboczne. W badaniu przeprowadzonym na 24-ech mężczyznach udowodniono, że dieta uboga w miedź spowodowała podwyższenie „złego” cholesterolu i jednocześnie obniżenie poziomu „dobrego” cholesterolu [1].

 

Autor:

Mgr Jolanta Gębczak

Dietetyk kliniczny

 

Źródła:

1. Przegląd Reader’s Digest „Uzdrawiająca moc witamin, minerałów i ziół” Warszawa 2000, str. 110-111
2. Magdalena Szczypka, Joanna Gajewska „ABC witamin i minerałów” Agencja Wydawnicza „Ergos” s.c., Warszawa, str. 73-76
3. Janusz Dąbrowski „Witaminy i minerały” wyd. „ADAMASCENICUM” Sp. Z o.o. Warszawa, str. 75-77
4. Eugeniusz Szmerko-Jan Mazan „Zioła i zdrowie” wyd. Ancher, Warszawa 1992 rok, str. 24
5. Jerzy Maslanky „Ekomedycyna. Nie bójmy się raka i chorób serca” grupa wydawnicza FodoPress, Silesiana, Opole 2009 rok, str. 268
6. Uwe Gröber „Mikroskładniki odżywcze” wyd. MedPharm Polska, Wrocław 2010, str. 181-184
7. Earl Mindel „Biblia witamin XXI wieku” wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa 2000, str. 85-86
8. Paul Pitchford „Odżywianie dla zdrowia” wyd. Galaktyka Sp. Z o.o., Łódź 2010, str. 505

 

Celem wpisów na blogu jest przedstawienie informacji, poglądów, opinii opartych na wynikach prac  badawczych i literaturze ogólnodostępnej. Substancji opisywanych na blogu nie należy  traktować jako lekarstw lub produktów farmaceutycznych stosowanych w procesie leczenia chorób. Głównym celem wpisów jest propagowanie zdrowego trybu życia i zbilansowanej diety.

 

Wszelkie informacje zawarte na blogu objęte są prawami autorskimi majątkowymi. Prawa autorskie przysługują Pharmovit Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa z siedzibą w Płocku Plac G.Narutowicza 1/6. Wszelkie kopiowanie całości bądź części informacji zawartych na blogu bez uprzedniej pisemnej zgody Pharmovit Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa jest zabronione.